ବିଶ୍ବର ବିଭିନ୍ନ ଧର୍ମରେ ମନୁଷ୍ୟର ସତ୍ତାକୁ ନେଇ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଧାରଣା ରହିଥିବା ବେଳେ, ଅଧିକାଂଶ ସ୍ଥଳରେ ଶରୀର ଅପେକ୍ଷା ଆତ୍ମାକୁ ଅଗ୍ରାଧିକାର ଦିଆଯାଇଥିବା ଦେଖାଯାଏ I ବିଭିନ୍ନ ଧର୍ମରେ ଆତ୍ମାର ପୁନଃ ଜୀବନ୍ୟାସ କଥା ବି ଶୁଣିବାକୁ ମିଳେବସ୍ତୁଭାବରେ ଦେଖାଯାଇଛି I ଯାହାକୁ କେହି ବି ନଷ୍ଟ ଶରୀର ମାତ୍ର ବଦଳିଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଆତ୍ମା ସର୍ବଦା ବିଦ୍ୟମାନ ରହେ
ହେଲେ ପାର୍ଥିବ ଜଗତରେ ଆତ୍ମା ଅପେକ୍ଷାର ଶରୀରକୁ ମହତ୍ତ୍ବ ଦିଆଯାଏ I ଆମ ସମ୍ମୁଖରେ ମସିଣା ଉପରେ ପଡ଼ିଥିବା ନିଶ୍ଚଳ ଶରୀରକୁ ଆମେ କୌଣସି ନାମ ନ ନେଇ କେବଳ ମରଶରୀର ବା ମଢ଼ ବୋଲି କହିଥାଉ ଜୀବନ ଥିବା ବେଳେ ଯେଉଁ ପ୍ରାଣୀଟି କାହାର ମାଆ କାହାର ଭଉଣୀ କାହାର ଝିଅ ଥାଏ, ଶରୀରରୁ ଆତ୍ମାର ବିଦାୟ ହେଉ ହେଉ ତାହା ହୋଇଯାଏ ମାତ୍ର ଏକ ବସ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ଜୀବନଥିବା ଅଜସ୍ର ଶକ୍ତିର ଅଧିକାରୀ ହୋଇଥାଏ ସେ ବି ମୃତୋପରାନ୍ତ ଇହଲୋକରୁ ପରଲୋକକୁ ଯାତ୍ରା କରିବାପାଇଁ ଚାରି କାନ୍ଧକୁ ଲୋଡ଼ିଥାଏ
କେତେ ଅସହାୟ ସତେ ଲାଗେ ଯେଉଁ ପ୍ରାଣୀ ଜୀବନ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ହଜାର ହଜାର ଲୋକଙ୍କ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ, ସେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିବାପରେ ନିଜେ ନିଜ ଶରୀରକୁ ଉଠେଇବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅସହାୟ ହୋଇପଡ଼େ ମରଣୋପରାନ୍ତ ଶରୀରକୁ ଦାହ କରିଦିଆଯାଏ, କିଛି ଲୋକଙ୍କୁ ତଥାପି ଲୋକ ମନେ ରଖନ୍ତି ଅଥଚ ଅନେକ ଅସହାୟ ନିଜର ମୃତ୍ୟୁସହିତ ନିଜ ପରିଚୟ ଓ ସତ୍ତା ହରାଇ ଦିଅନ୍ତି ଅଦ୍ଭୁତ ଏ ସଂସାର ନିଜ ପରିଜନଙ୍କୁ ହରାଇବାର ଦୁଃଖ କେବଳ ହୃଦୟଙ୍ଗମ ହିଁ କରିହୁଏ ସିନା, ତାହା ବ୍ୟକ୍ତ କରିହୁଏନି ଜୀବନରେ ଦେଖାଦେଇଥିବା ଏକ ଅପୂରଣୀୟ କ୍ଷତି କେବେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏନି ଅନେକ ଲୋକ ଆସନ୍ତି ସତ ହେଲେ ଆମ ଅତି ପରିଚିତ ସେଇ ଚେହେରା କେବେ ବି ଆଉ ଫେରି ଆସେନି ଘରର କେଉଁ ଏକ କୋଣରେ କାନ୍ଥରେ ଏକ ଛବି ହୋଇ ନିଜ ଆସ୍ଥାନ କରେ ହେଲେ ସେ ଆଉ ଫେରେନି
ଜୀବନରେ ଅନେକ ଦୁଃଖ ଆସେ, କ୍ରୋଧ, ରୋଷ ଅଭିମାନ ବି ହୁଏ, ଏହି ଅଭିମାନରେ ଅନେକ ସମ୍ପର୍କ ସମୟରୁ ପୂର୍ବରୁ ସମାପିତ ହୋଇଯାଏ ସତ ହେଲେ ହୃଦୟ କନ୍ଦରରେ ଜଳୁଥିବା ବହ୍ନି କେବେ ପ୍ରଶମିତ ହୁଏ ନାହିଁ କେହି କେବେ ଫେରିଯାଇଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଫେରାଇ ଆଣିନାହିଁ କି ଆଣିବ ନାହିଁ ନିଜ ହୃଦୟକୁ ନିର୍ମଳ କରକାରଣ ଯେ ଆସିଛି ସେ ଫେରିବ ନିଶ୍ଚୟ ଆତ୍ମାକୁ ଉପଲବ୍ଧି କରିବା ଭଳି ସାମର୍ଥ୍ୟ ଆମର ନାହିଁ, ହେଲେ ଶରୀର ଆମ ସମ୍ମୁଖରେ ଅଛି ସଶରୀର ମନୁଷ୍ୟକୁ ଭଲ ପାଅ କାରଣ ଏ ଶରୀର ଚାଲିଗଲେ ଆଉ ଫେରିବନି ଆଉ ଆତ୍ମା ??? ସେ ତ ଆମ ଅକ୍ତିଆରରେ ନାହିଁ...
No comments:
Post a Comment